Inspelen op de voortdurende ontwikkeling van de COVID-pandemie

Tim Jackins

E-mail aan de HC Broadcast list d.d.15-06-2021

Beste HC-ers,

We hebben nu anderhalf jaar te maken met de pandemie als gevolg van het COVID-19 virus. De verspreiding van het virus is onvoorspelbaar gebleken en het heeft verschillende delen van de wereld op verschillende momenten getroffen in verschillende mate. Hoe effectief de situatie is aangepakt, varieert enorm en is afhankelijk van de welvaart en het politiek leiderschap in een land.

De landen die het armst zijn vanwege een geschiedenis van kolonialisme hadden de minste middelen om met de situatie om te gaan, en blijven lijden vanwege hoge infectiecijfers en sterfgevallen. De meer welvarende landen die hebben geprofiteerd van kolonialisme en uitbuiting, hebben de beschikking over de middelen om besmette mensen te behandelen, vaccins te ontwikkelen en aan te kopen, en deze onder hun burgers te verdelen. Dit heeft hen geholpen bij het omlaag brengen van hun infectiecijfers.

Veel mensen over de hele wereld hebben het nut ingezien van afstand houden, mondkapjes en ontsmettende middelen voor handen en oppervlakten. Ze hebben deze maatregelen ingezet om de verspreiding  van het virus te helpen indammen. Dit heeft bijgedragen aan een langzamere verspreiding en daardoor aan een vermindering van de belasting van ziekenhuizen en andere medische instellingen.

Toch hebben de meeste plaatsen in de wereld te maken gehad met meer dan één golf van COVID-besmettingen. Hiermee wordt duidelijk dat het afnemen van het aantal besmettingen weliswaar hoopvol stemt, maar niet automatisch het einde van de epidemie betekent.

Omdat het virus zich zo wijd heeft verspreid en zo veel mensen heeft besmet, heeft het ook veel mogelijkheden gekregen om zich te muteren. Zo zijn er veel varianten van het originele virus verschenen. Daarvan zijn sommige zelfs besmettelijker dan het oorspronkelijke. Hoeveel weerstand een reeds gevaccineerd of eerder geïnfecteerd persoon tegen deze varianten heeft, is nog niet duidelijk. En zolang het virus grote aantallen mensen blijft besmetten, zullen zich nieuwe varianten blijven ontwikkelen.

Geen eenduidige koers

Toen het virus voor het eerst de kop opstak, heb ik ieder van ons in de HC-gemeenschap gevraagd om te stoppen met klassen, workshops en sessies in levende lijve. Begrijpelijkerwijs was dat moeilijk en restimulerend voor velen van ons, maar het was ook belangrijk om onszelf en elkaar te beschermen. Volgens mij was dat een goede koers, aangezien niemand van ons immuun was voor het virus, en ons gebruikelijke nabije contact bij onze activiteiten overdracht ervan erg waarschijnlijk maakte.

Momenteel hangt de kans om besmet te raken met een bepaalde versie van het virus enorm af van waar men op de wereld woont. Infectiecijfers dalen op veel plaatsen, vooral waar een groot en toenemend percentage van de bevolking is gevaccineerd. Dit heeft ertoe geleid dat sommigen zich afvragen of ze elkaar weer persoonlijk kunnen ontmoeten voor sessies, klassen en workshops. Maar omdat we met betrekking tot het virus niet allemaal in dezelfde omstandigheden verkeren, is er geen eenvoudige eenduidige koers te volgen voor iedere counseler of HC-gemeenschap. We zullen informatie moeten blijven inwinnen en blijven nadenken over onze verschillende omstandigheden.

De vaccins zijn bedoeld om mensen te beschermen maar dit werkt niet perfect, en het overleven van een COVID-infectie biedt geen volledige immuniteit. We weten nu nog niet hoe goed de huidige vaccins werken tegen elke nieuwe variant. Daarom zijn er nog steeds gevaren en moeten we daar over blijven nadenken, de pijn ontladen die deze situatie restimuleert en besluiten hoe fysiek gescheiden we van elkaar moeten blijven in deze steeds veranderende situatie.

Lokale bijeenkomsten om lokaal beleid te bespreken

We zouden allemaal willen dat dit voorbij was. We zouden allemaal graag weer dichter bij elkaar willen zijn. En hoewel het nuttig is om te ontladen over het van elkaar gescheiden moeten zijn, maakt een ontmoeting in levende lijve wel degelijk een verschil.

Daarom zou ik willen dat iedere HC-regio een aantal Zoom-bijeenkomsten belegt waarbij informatie gedeeld wordt over de lokale omstandigheden, waarin sessies en denk-en-luisterrondes gedaan worden om elkaars denken te horen en om te proberen overeenstemming te bereiken over een beleid voor de lokale HC-gemeenschap voor de huidige periode. Ieder beleid moet dan als een conceptbeleid worden erkend dat kan veranderen door veranderende omstandigheden.

Dit is geen vraagstuk dat snel beantwoord hoeft te worden. Verschillende van dit soort bijeenkomsten kunnen nodig zijn. We moeten ons denken vrijmaken van de pijn die met onze situatie te maken heeft, alle echte en relevante informatie delen waar we over beschikken, nadenken over ieders welzijn en proberen om overeenstemming te bereiken. Dat is mogelijk.

Wat de denkwijze van de lokale HC-gemeenschap ook is, mensen mogen niet gedwongen worden om contact te hebben op een manier die hen naar hun eigen mening in gevaar brengt. Tijdens deze pandemie hebben we geleerd om elektronische communicatie op steeds effectievere manieren te gebruiken. Mensen moeten nog steeds de mogelijkheid hebben om deze manier te gebruiken voor hun deelname aan een klas, een workshop, een bijeenkomst of een sessie, als zij denken dat dat nodig is zichzelf te beschermen.

In de meeste van onze gemeenschappen is het nog niet voor iedereen veilig om terug te gaan naar de manier waarop we in 2019 functioneerden. Het is nog niet het moment om ‘live’ klassen of workshops te hebben. We doen dat ook nog niet bij ‘intensives’ hier bij Re-evaluation Counseling Community Resources (RCCR).

In deze periode geldt dat hoe verder mensen moeten reizen om bij elkaar te zijn en hoe groter de groep is die bij elkaar komt, hoe minder veilig dit is. We moeten blijven nadenken over ieder van ons en over hoe onze individuele beslissingen anderen in de gemeenschap beïnvloeden.

Als het om HC-sessies gaat, wanneer is het veilig voor jou en je counseler om elkaar in levende lijve te ontmoeten? Bij het beantwoorden van deze vraag moeten enkele factoren in aanmerking worden genomen. Zijn jullie allebei volledig gevaccineerd? Is één van jullie in contact zonder mondkapje met niet-gevaccineerde mensen? Met hoeveel andere counselers gaat ieder van jullie 'live' sessies doen? Het zou nuttig zijn om hierover een 'denk-en-luister' te doen, zodat ieder van jullie het denken van de ander kan horen. Uiteindelijk moet het besluit genomen worden door ieder koppel counselers, en moet de lokale HC-gemeenschap hiervan in kennis gesteld te worden. 

Hoewel infectiecijfers in jouw omgeving omlaag kunnen gaan, willen we nog steeds voorkomen dat er een verbindingslijn ontstaat waarlangs het virus kan worden overgebracht. Aangezien minder mensen bij een sessie betrokken zijn dan bij een klas of een workshop, zijn sessies veiliger dan de beide andere activiteiten.

Een hoog percentage volledig gevaccineerde mensen (in het geval dat het vaccin beschikbaar is), lijkt nog steeds de enige manier te zijn die we momenteel hebben om de verspreiding van het virus af te remmen en uiteindelijk te stoppen.

Wanneer een regio gedurende enkele weken heeft nagedacht en overeenstemming heeft bereikt over een te volgen koers, wil ik graag op de hoogte worden gebracht van het beleid voordat het wordt ingevoerd.

Met liefs,

Tim


Last modified: 2024-02-03 15:38:38+00