De rol van de middenklasse nader bekeken
(The Role of the Middle Class Explored)
De algemene rol van de middenklasse bestaat uit het helpen, beheren en handhaven van een geoliede en efficiënte werking van het klassensysteem. Dit is onder te verdelen in op z’n minst elf actieve rollen en twee aanvullende rollen. Individuen uit de middenklasse kunnen één of meerdere van deze rollen spelen als betaalde werknemer, als onbetaalde werknemer of als consument.
- Beheren, coördineren en besluiten nemen over het werk van arbeiders. Zij doen dit als managers, supervisoren, leidinggevenden, beheerders, enzovoort.
- Onderdrukken, minimaliseren of beheersen van ontevredenheid en afwijkende meningen. Dit doen zij als HR-managers, vakbondsleiders, maatschappelijk werkers, religieuze leiders, advocaten, ggz-werkers, politici, medewerkers van de politie en inlichtingendiensten, enzovoort.
- Geld verdienen voor de bezittende klasse door het ontwikkelen van nieuwe of betere producten,
instrumenten, processen, systemen, regels en toezicht. Dit doen zij als wetenschappers, ingenieurs, accountants, advocaten, effecten-makelaars, hedgefonds beheerders, politici, enzovoort.
- In beslag genomen worden door geld verdienen of door het opklimmen naar de bezittende klasse. Dit doen zij als zelfstandige en als eigenaar van een klein bedrijf, en hebben als zodanig een persoonlijk belang bij de voortzetting van het klassensysteem.
- Voortbrengen en verspreiden van ideeën die het onderdrukkende systeem neerzetten als goedaardig, eerlijk en vanzelfsprekend. Dit doen zij als schrijvers, media-commentatoren, journalisten, economen, politici, leraren/docenten en universitair medewerkers, religieuze leiders, enzovoort.
- Ontwikkelen, koesteren, onderwijzen en handhaven van volgzame en productieve burgers. Dit doen zij als moeders, vaders, verzorgers, onderwijzers, dokters, decanen, therapeuten, psychologen, trainers, enzovoort.
- Mensen afleiden van de onderdrukking van het klassensysteem. Dit doen zij bijvoorbeeld als schoonheids- en gezondheidsspecialisten, mediaprofessionals, journalisten, schrijvers, kunstenaars en entertainers.
- Door als consumenten op zo’n manier afgeleid en “ongevaarlijk” te zijn dat ze geen bedreiging vormen voor het klassensysteem. Dit doen zij door in beslag genomen te worden door comfort en veiligheid, met het najagen van culturele belevenissen, optimale gezondheid en fitheid, het hebben van een aangenaam leven of door er goed uit te zien en zich goed te voelen. Deze rol heeft het in feite gemunt op mensen van alle klassen die vrije tijd en geld te besteden hebben.
- Door te studeren, hard te werken en je goed te gedragen als jonge mensen, jezelf te beperken tot ‘realistische’ dromen en het academisch voldoende goed te doen om zo een goed betaalde, prestigieuze baan te verkrijgen met goede carrièrevooruitzichten.
- Door een nastrevenswaardig model voor andere groepen te zijn en als bewijs te dienen dat het kapitalisme werkt. Mensen die vanuit de arbeidersklasse in de middenklasse zijn gekomen, evenals middenklasse mensen die het mikpunt zijn van racisme, worden gebruikt om anderen ervan te beschuldigen dat het hen niet is gelukt om de klassenonderdrukking en het racisme te overwinnen. Hun bestaan wordt gebruikt als bewijs dat het kapitalisme werkt als mensen maar hard genoeg hun best doen.
- Door model te staan voor vrouwen dat het mogelijk is om ‘het’ allemaal te hebben (schoonheid, huwelijk, moederschap en beroepsmatig succes, zodat wanneer een vrouw niet aan deze standaarden kan voldoen het gezien wordt als haar eigen fout.
Het is helemaal te begrijpen dat mensen uit de middenklasse deze rollen op zich nemen. Het klassensysteem zet krachtige middelen in om ervoor te zorgen dat genoeg mensen hiermee instemmen. Ongeacht in welke klasse mensen zijn opgegroeid of welke identiteiten zij nog meer hebben, zij worden meedogenloos gemanoeuvreerd in de positie om tenminste één van deze rollen te spelen.
Veel mensen nemen niet alleen beroepsmatig een middenklasserol op zich vanwege het geld en de status die ze daarmee verkrijgen, maar ook in de hoop om mensen te kunnen helpen, om iets nuttigs te doen of om de negatieve impact van de organisaties waarin ze werken te minimaliseren. Dit betekent vaak dat zij zich ertegen verzetten om zich geheel te conformeren aan de verwachtingen die bij hun rol horen. Op deze manier kunnen zij een groot verschil maken voor individuen en kleine groepen, maar zij blijven beperkt door de vereisten die hun rol aan hen stelt. Om verder te komen dan dat is het nodig om samen te werken met anderen en te werken vanuit een duidelijk begrip van hoe de dynamiek van onderdrukking en bevrijding werkt. Dat betekent het riskeren van ontregeling, conflicten, het verliezen van je baan of promotie, financiële onzekerheid en andere ongunstige consequenties.
Aanvullende rollen
Als mensen zich ongemakkelijk voelen bij de rollen 1 t/m 11 zijn er wat alternatieven die meestal uitgevoerd kunnen worden zonder dat ze een grote bedreiging zijn voor het klassensysteem. Ze zouden zelfs als een vangnet kunnen fungeren voor het kanaliseren van ontevredenheid.
- Om de hardheid van het klassensysteem te verzachten d.m.v. liefdadigheid, fondsenwerving,sociale hervormingen, politieke betrokkenheid die meegaat met de heersende norm, enzovoort. Dit kan gedaan worden enerzijds als vrijetijdsbesteding en anderzijds als voltijds beroep. Zoals hierboven beschreven zal dit bewustwording teweeg kunnen brengen en een substantieel verschil kunnen maken voor individuen en kleine groepen, maar zij zijn beperkt in hun mogelijkheid om op grote schaal verandering te brengen in het systeem.
- Door uit het systeem te stappen en een levensstijl te creëren die betrokkenheid met of deelname aan het onderdrukkende systeem minimaliseert. Zo’n keuze reduceert misschien de onderdrukkende rol die zij spelen en staat hen toe om zich minder schuldig te voelen, maar als individuele reactie zal het een nauwelijks merkbaar effect hebben op het klassensysteem.
Niet alles wat middenklassemensen doen, past in deze rollen. Er zijn andere radicale initiatieven denkbaar, die meestal ontstaan door groepen mensen. Deze initiatieven kunnen niet gemakkelijk ingepast worden in of overgenomen worden door het systeem. Dit omvat experimenten met verschillende organisatie-, productie- en consumptievormen. Zij zullen ook gebruik maken van kunst, muziek of directe actie om zakelijk kapitalisme aan de kaak te stellen, een halt toe te roepen en om een alternatieve visie aan te reiken. Hun ultieme waarde hangt af van het hebben van een helder klasseperspectief dat sociale rechtvaardigheid voorop stelt. Dergelijke alternatieven zijn niet opgenomen in de bovenstaande lijst met rollen die het systeem aanmoedigt of tolereert.
Bewerking van ‘Ending Classism: A Liberation Policy for Middle-Class People’
- - - -