Onszelf staande houden als activist of organisator
(Sustaining Ourselves as Activists and Organizers)
Handout COP26
Ik heb ervoor gekozen om de wereld te veranderen met gebruik van mijn volledige intelligentie.
De toekomst vraagt van me dat ik goed uitgerust, goed gevoed en in goede conditie ben. Mijn gezondheid is belangrijk.
Het verleden is een nuttige bron van informatie, maar is nooit een vervanging voor mijn denken nu.
Als ik niet geniet van wat ik doe, dan is er iets mis met de manier waarop ik het doe en zal ik het corrigeren.
Wij milieuactivisten en -organisatoren geven veel om de aarde en haar bewoners, en we hebben belangrijke successen geboekt. We hebben veel om trots op te zijn. Maar we kunnen door onze dagelijkse organisatiebeslommeringen die prestaties gemakkelijk vergeten.
Velen van ons raken ontmoedigd als we in de confrontatie met machtige tegenstanders niet succesvol zijn. We kunnen ons machteloos voelen, uitgeput, niet slim genoeg, alleen, en overmand door alles wat we moeten doen. Als we dat voelen, kan het moeilijk zijn om gemotiveerd te blijven om verandering te verwezenlijken.
We proberen vaak deze gevoelens te negeren en door te gaan met werken aan verandering. Maar als we niets doen met deze gevoelens, offeren we misschien onze eigen gezondheid en ons welzijn op. Het kan zo zijn dat we dan niet meer in staat zijn om ons te vereenzelvigen met anderen of contact te maken. Of we gaan elkaar zelfs bekritiseren, boos worden op elkaar of elkaar ondermijnen. Het kan zijn dat we dan niet in staat zijn om oplossingen te bedenken en dat we ons niet langer als activisten, organisatoren en leiders kunnen opstellen. We hebben misschien niet langer de energie om het werk te doen dat we zo belangrijk vinden.
We worstelen allemaal met het leven in een onderdrukkende maatschappij. We worden onderdrukt door en zijn getuige van racisme, klassisme, seksisme, de onderdrukking van inheemse volkeren en vele andere vormen van onderdrukking. We ontkomen er niet aan dat we de boodschappen van dit soort onderdrukkingen in ons op nemen. Deze verinnerlijkte vorm van onderdrukking doet ons twijfelen aan onszelf, maakt dat we ons niet op onze taak berekend voelen en dat we moeite hebben met de relaties met elkaar. We raken verdeeld door verinnerlijkte onderdrukking binnen of tussen onze organisaties en groepen. We kunnen dan met elkaar gaan concurreren om macht, controle, erkenning of middelen. Dit weerhoudt ons ervan om ons gemeenschappelijke belang bij een rechtvaardige en duurzame toekomst goed te blijven zien, en er naar te handelen.
Om onszelf op de lange duur staande te houden hebben we een sterk ondersteuningsnetwerk nodig. We hebben relaties nodig waarin we vertrouwen hebben in elkaar en waarin we op elkaar terug kunnen vallen. Het gaat om relaties met medeactivisten en organisatoren met wie we problemen onder ogen zien als die zich voordoen, deze problemen oplossen en daarna weer verder gaan. Ieder van ons moet zich bevrijden van verinnerlijkte onderdrukking. Met dit soort relaties kunnen we groeien, gedijen en ons volledig inzetten om een einde te maken aan de klimaatcrisis.
We kunnen herstellen van de gevolgen van onderdrukking en andere pijn, en ons opkrikken voor ons gezamenlijke doel: een einde maken aan de klimaatcrisis. In Sustaining All Life willen we het bewustzijn creëren dat er emotionele schade bestaat die het denken over het milieu en het handelen om de aantasting van het milieu te beëindigen in de weg staat. Daarnaast werken we aan het ongedaan maken van deze schade op individuele en collectieve basis. Dat doen we door aandachtig naar elkaar te luisteren en elk van ons toe te staan om verdriet, angst en andere pijnlijke emoties te laten zien en te uiten.
Met behulp van dit proces kunnen we beter nadenken over de milieucrisis, allianties opbouwen en versterken, en met plezier samenwerken om de wereld recht te zetten. Het helpt ons om moed, uithoudingsvermogen en het vertrouwen op te bouwen, zodat we een rechtvaardige, duurzame toekomst voor iedereen kunnen creëren.
- - - -