(E-mail van Diane Shisk op diverse e-maillijsten dd 10-01-2019)

Samenvatting: 

Klimaatverandering is wereldwijd een probleem van levensbelang geworden. Als de wereldwijde temperatuurstijging niet snel gestopt wordt, zal het leven van veel (misschien honderden miljoenen) mensen verloren gaan en zal de sociale stabiliteit aan het einde van de eeuw in gevaar komen. De HC-gemeenschap benadrukt hoe belangrijk het is om deze kwestie aan te pakken. Hoe kunnen we dit het beste doen? Hoe kunnen we er bij alle HC-ers op aandringen om actie te ondernemen om een einde te maken aan de bedreiging van het leven op aarde als gevolg van de, door de mens veroorzaakte, klimaatverandering?

 

In de jaren tachtig concludeerde Harvey dat er een urgente, mogelijke dreiging was van een catastrofe voor de mensheid, tenzij ‘verzet’ tegen de verspreiding van kernwapens voldoende effectief georganiseerd zou worden. De HC-gemeenschap voegde een tweede aanvullend punt toe aan het één-puntsprogramma: een nucleaire ramp voorkomen, om het één-puntsprogramma tijd te geven om te kunnen werken. Hij leidde vele klassen en workshops ter ondersteuning van dit tweede punt.

 

Zou het doeltreffend zijn als de HC-gemeenschap iets soortgelijks met klimaatverandering zou doen?

 

Beste HCers,

 

Ik heb de afgelopen jaren veel werk verzet met betrekking tot klimaatverandering binnen en buiten HC. Ik heb er veel over geleerd: over de wetenschap, de impact op mens en milieu en over de mondiale politieke situatie. En ik heb vele uren ontladen over deze onderwerpen, en over mijn vroege pijn die wordt gerestimuleerd door de klimaatverandering. Een van mijn doelen was om de situatie volledig onder ogen te zien en mijn denken niet te laten overheersen door mijn pijnpatronen. Ik zie klimaatverandering als de grootste uitdaging voor de mensheid ooit, en dat brengt me tot het volgende voorstel.

 

VOORSTEL

 

Ik stel voor dat de HC-gemeenschap tijdelijk een tweede punt opneemt in het één-puntsprogramma van HC: dat alle counselers worden aangespoord actie te ondernemen om een einde te maken aan de bedreiging voor het leven op aarde en de bedreiging voor de samenleving, als gevolg van de, door de mens veroorzaakte, klimaatverandering.

 

Ik doe dit als iemand die in de Verenigde Staten woont, de historisch grootste uitstoter van broeikasgassen in de atmosfeer. Mijn huidige federale regering is van plan om wereldwijde inspanningen om de klimaatcrisis aan te pakken, te blokkeren. In plaats daarvan beschermen ze de belangen van oliebedrijven en -industrie. Een groot aantal HC-ers woont in de Verenigde Staten en we hebben een bijzondere rol te spelen door te eisen dat onze leiders snel verantwoordelijke acties ondernemen die het leven beschermen. En ik wil dat, overal ter wereld, een groot aantal HC-ers zich ook verbindt aan dit werk door kennis, gereedschap, ondersteuning en leiderschap omtrent dit probleem in te brengen.

 

Ik doe dit voorstel niet lichtvaardig. Het één-puntsprogramma is erg belangrijk voor onze gemeenschap. Omdat we alleen deze vereiste hebben, kan een enorme verscheidenheid aan mensen hun eigen wederopbloei bereiken binnen de veiligheid van onze gemeenschap. Maar ik geloof dat dit een buitengewone tijd is, en er is een enorme ommezwaai nodig. Mijn reden volgt hieronder, en met Tims goedkeuring plaats ik dit op al onze lijsten om een discussie over dit zeer belangrijke punt te stimuleren.

 

Sorry dat het bericht zo lang is. Het is een ingewikkeld probleem.

 

Liefs,

Diane

 

 

REDEN VOOR HET VOORSTEL OM HET EENPUNTSPROGRAMMA TE WIJZIGEN

 

Klimaatverandering en de gevolgen daarvan

 

Er bestaat wetenschappelijke consensus over, dat menselijke activiteit sinds de Industriële revolutie heeft geleid tot overmatige uitstoot van broeikasgassen die zich ophopen in de atmosfeer en onze planeet opwarmen. De snelheid van de opwarming neemt toe naarmate de uitstoot van broeikasgassen stijgt. De voornaamste oorzaken van de toename in uitstoot zijn het gebruik van fossiele brandstoffen en de industriële landbouw.

 

De schadelijke effecten van de verhoogde temperatuur en van de uitstoot worden overal in de wereld gevoeld, maar zijn erger in de tropen en op de Noordpool. De effecten zijn onder meer: hittegolven, droogtes, woestijnvorming, verlies van oogsten, extreem weer, overstromingen, stijging van de zeespiegel, verzuring van de oceaan, bosbranden, toename van ziekten en plagen, smelten van het ijs van Groenland en Antarctica en het uitsterven van soorten. Dit alles veroorzaakt een toenemend verlies aan mensenlevens en leefomgevingen.

 

Deze effecten zijn het meest schadelijk voor mensen die (vanwege de gevolgen van genocide, racisme en klassisme) nu niet over de middelen beschikken om zichzelf te beschermen tegen en te herstellen van de gevolgen van klimaatverandering. En tenzij onze samenleving de uitstoot van broeikasgassen drastisch kan verminderen en vervolgens grote hoeveelheden van deze emissies uit de atmosfeer kan verwijderen, zal er een gevaarlijk verwoestende wereldwijde klimaatverandering optreden die alle bevolkingsgroepen ernstig zal treffen.

 

Het rapport van 2018 van de Intergouvernementele werkgroep inzake klimaatverandering (IPCC) van de Verenigde Naties verduidelijkt de urgentie van de situatie. Het rapport (geschreven door 91 wetenschappers uit 40 landen die zich baseren op 6000 wetenschappelijke artikelen) beschrijft dat de wereld ‘een snelle en verstrekkende energietransitie, en een transitie in landgebruik, stedelijke structuur en infrastructuur (inclusief transport en gebouwen) en industriële systemen’ moet maken binnen de volgende 12 jaar, of catastrofale gevolgen onder ogen moet zien. Enkele van de vereiste veranderingen zijn een wereldwijde overgang naar hernieuwbare energiebronnen, een veel grotere energie-efficiëntie, minder verbruik, wijdverspreide veranderingen in landbouwmethoden, herbebossing en het creëren van koolstofreservoirs voor het verlagen van de CO2-concentratie in de atmosfeer.

 

Zeer weinig regeringen en bedrijven hebben laten zien dat zij zich willen inzetten om deze ingrijpende veranderingen te bewerkstelligen. Elk jaar vertraging betekent dat de inspanningen en kosten die nodig zijn voor de transitie toenemen, en de ernst van de klimaateffecten groter wordt.

 

Als we niet snel handelen, zou dit tegen het einde van de eeuw resulteren in een verhoging van minstens 3 tot 4 ° C. Als dit gebeurt, zullen vrijwel zeker kantelpunten (terugkoppelmechanismes die de impact vermenigvuldigen) worden overschreden, met waarschijnlijk onomkeerbare effecten, een enorm verlies aan levens (honderden miljoenen tot miljarden mensen in de volgende eeuw) en de mogelijkheid dat grote delen van de planeet onbewoonbaar worden.

 

Veel klimaatwetenschappers denken dat we nog steeds tijd hebben om de ergste schade te voorkomen als we snel handelen.

 

 

WAAROM ZO LAAT?

 

De meeste mensen zijn om verschillende redenen traag geweest met het beseffen dat de situatie waarin we ons bevinden nijpend is wat betreft klimaatverandering.

 

1. Fossiele-brandstofbedrijven en regeringen hebben, om de enorme winsten uit kolen, olie en aardgas te beschermen, gelogen tegen het publiek over de gevaren van het verbranden van fossiele brandstoffen. Pijnpatronen van hebzucht, denken dat je ergens recht op hebt en superioriteit beheersen nog steeds degenen die van deze winsten profiteren. Dit brengt ze ertoe om de toekomst van de mensheid, inclusief die van hun eigen nakomelingen, op het spel te zetten voor de winst van vandaag. Deze bedrijven en regeringen gebruiken vaak geweld om degenen die zich te veel met hun winst bemoeien, te intimideren of uit te schakelen, vaak met behulp van het leger of de politie en soms met geheime illegale methoden. Bedrijfsmedia zijn medeplichtig geweest aan het verdoezelen van de waarheid over klimaatverandering. Als gevolg hiervan hebben veel mensen niet begrepen dat de door mensen veroorzaakte klimaatverandering werkelijk plaatsvindt en dat het nu de hoogste tijd is om actie te ondernemen.

 

2. Pijnpatronen hebben bemoeilijkt dat mensen deze klimaatcrisis erkennen en dat ze doelmatige actie ondernemen, bijvoorbeeld:

 

Onderdrukkerspatronen en de daaruit voortvloeiende onverschilligheid voor het lijden van mensen van de wereldwijde meerderheid, inheemse volken en arme mensen, hebben voor degenen onder ons die deel uitmaken van de dominante cultuur de aandacht voor of zorg over de gevolgen van klimaatverandering belemmerd, tot het moment dat ze effect hadden op mensen in de dominante cultuur zelf (‘onze mensen’).

Pijnpatronen die voortkomen uit het leven in een kapitalistische samenleving maken dat mensen bezig zijn met eigenbelang, met comfort en met veiligheid, in plaats van dat ze strijd leveren om alles voor iedereen goed te maken.

Geïnternaliseerde onderdrukking maakt dat de meesten van ons zich alleen, klein en machteloos voelen. We twijfelen aan ons eigen denken en hebben er moeite mee om voor onszelf of voor anderen te vechten.

Vroege angsten en gevoelens van verslagenheid, en niet weten wat te doen, verlammen ons wanneer we geconfronteerd worden met zo'n grote uitdaging.

 

3. Leven in een geavanceerde kapitalistische samenleving vereist zoveel aandacht voor overlevingsproblemen en omgaan met restimulaties over de ineenstortende samenleving, dat de meeste mensen zich te overweldigd voelen om na te denken over onderwerpen die niet dringend lijken.

 

4. Op sommige plaatsen jaagt de geschiedenis van racisme en klassisme in veel grote milieuorganisaties de meerderheid van de bevolking tegen zich in het harnas. Dit vertraagt het werk aan de klimaatverandering.

 

 

HET PROGRAMMA VAN DE HC-GEMEENSCHAP

 

De HC-gemeenschap bestaat uit meer dan honderdduizend mensen over de hele wereld. Sinds de jaren zestig gebruiken we het proces van ontladen en herwaardering om ons menszijn terug te winnen, ons denken te bevrijden van de gevolgen van pijn en de hele mensheid te bereiken met onze theorie en praktijk. We verzetten ons en werken er aan om mensen te bevrijden van alle vormen van onderdrukking en uitbuiting. De HC-gemeenschap houdt zich er ook mee bezig samenlevingen te bevrijden van de effecten van menselijke pijnpatronen, met als doel onze samenleving te transformeren om onderdrukking en uitbuiting uit te bannen en de Aarde te behouden en te herstellen.

 

Al vroeg in de ontwikkeling van de HC-gemeenschap hebben we ons één-puntsprogramma aangenomen: ‘om HC te gebruiken om te streven naar herstel van je geblokkeerde intelligentie en aangeboren menselijkheid, en anderen te helpen hetzelfde te doen’. Dit is het enige programmapunt van de HC-gemeenschap dat bindend is voor alle leden. We beseften dat instemming vragen, alleen op dit één-puntsprogramma, het mogelijk maakte om zo veel mogelijk mensen te bereiken en een zo groot mogelijke diversiteit aan mensen, en toch onze eenheid te behouden.

 

We moedigen alle HC-ers ook aan om de HC-theorie te gebruiken om na te denken over alle problemen waarmee de mensheid wordt geconfronteerd, inclusief de meest controversiële kwesties, en om tot correcte, intelligente standpunten te komen. Onze ervaring is dat naarmate ons denken zich ontwikkelt, mensen steeds meer om anderen gaan geven, en hun gedachten uiten en actie ondernemen om de wereld beter te maken. Maar voor velen beperken de effecten van onderdrukking ons gevoel van macht. We kunnen er wat aan hebben om een stem van buitenaf te horen die ons aanspoort tot rationele actie. Onze counselers, onze leiders of de doelstellingen van de HC-gemeenschap spelen vaak deze rol. Ik hoop dat het benadrukken van het belang van deze kwestie ook deze rol zal spelen en ertoe zal leiden dat grote aantallen HC-ers met anderen zullen samenwerken om de klimaatverandering een halt toe te roepen.

 

In HC hebben we veel gereedschap en inzichten die erg nuttig zijn voor diegenen die nadenken over actie, en actie ondernemen om de klimaatverandering te stoppen, zoals: luisteren en ontlading ondersteunen, het werken aan onderdrukking en geïnternaliseerde onderdrukking centraal stellen, minisessies doen, relaties en verbondenheid versterken, aanvallen afhandelen, leiderschap ondersteunen, samen blijven door moeilijke tijden heen, perspectief houden, vertrouwen geven, en nog veel meer. Er zijn veel belangrijke rollen die HC-ers kunnen spelen in deze belangrijke strijd: van mensen laten praten over klimaatverandering tot grote organisaties leiden en alles daartussenin. We kunnen ook ontladen en een weg vinden naar nieuw denken over nieuwe strategieën en oplossingen voor dit unieke uitdagende probleem.

 

Ondanks de doelstellingen van de HC-gemeenschap die zich op dit probleem richten, zijn grote aantallen HC-ers niet betrokken. Door ons één-puntsprogramma aan te passen voor dit doel, wordt het uitzonderlijke karakter van de klimaatcrisis duidelijk gemaakt. Deze oproep tot actie (tegelijk met een sterke toename van het werk over dit onderwerp in de HC-gemeenschap) kan veel grotere aantallen HC-ers inspireren en in beweging brengen.

 

 

HET VOORKOMEN VAN NUCLEAIRE RAMP IN DE JAREN 1980

 

Ik denk dat de huidige situatie sterk lijkt op de situatie waarmee de HC-gemeenschap in de jaren tachtig te maken kreeg met betrekking tot kernwapens. In die tijd concludeerde Harvey dat er een urgente, dreigende mogelijkheid was van een catastrofe voor de mensheid, tenzij ‘verzet’ voldoende effectief georganiseerd zou worden tegen de verspreiding van kernwapens. Hij voegde een tweede bijkomend punt toe aan het één-puntsprogramma: een nucleaire ramp voorkomen om het één-puntsprogramma tijd te geven om te werken. Hij schreef hierover in ‘The List’:

 

1.032 Het één-puntsprogramma, waarvan de ondersteuning vereist is om lid te worden van de HC-gemeenschap, is er om HC te gebruiken om iemands geblokkeerde intelligentie te herstellen en anderen te helpen hetzelfde te doen. Tijdens de periode die het meest bedreigend leek voor een afglijden richting een nucleaire ramp op wereldniveau, heeft de gemeenschap tijdelijk een tweede bijkomend punt toegevoegd, om een nucleaire ramp te voorkomen, zodat het één-puntsprogramma zou kunnen blijven werken.

 

15.005 Lidmaatschap van de gemeenschap vereist instemming door het lid op slechts één punt: het gebruiken van HC om de intelligentie van iemand te herstellen en andere mensen te helpen hetzelfde te doen. Over een groot aantal andere kwesties wordt overeenstemming gezocht tussen alle leden van de gemeenschap. In de praktijk neigen de leden van de gemeenschap steeds meer tot overeenstemming naarmate ze ontladen, herwaarderen en voortgang maken in helder denken, maar overeenstemming over andere kwesties is niet vereist. Van mensen wordt niet verwacht dat zij hun diepgewortelde gedachten of hun meest koppige vooroordelen opgeven om lid van de gemeenschap te worden en deel te nemen aan haar werk. Zinvolle overeenstemming kan alleen worden bereikt doordat mensen daadwerkelijk ontladen en herwaarderen. ‘Degene die overtuigd is tegen zijn wil is nog steeds dezelfde mening toegedaan’.

 

In de jaren 1946 tot ongeveer 1990 leek de dreiging van een nucleaire ramp, die voortkwam uit de, door de leiders van de Sovjet- en de Amerikaanse militaire instellingen geplande, nucleaire wapenwedloop, zo'n urgente, bedreigende mogelijkheid dat de gemeenschap het uitbannen van de nucleaire dreiging aanvaardde als onderdeel van het één-puntsprogramma. Er werd verondersteld dat het vanzelf afglijden naar een oorlog, veroorzaakt door de patronen van de leiders van de twee kampen, ons zou beroven van de gelegenheid om onze volledige intelligentie terug te winnen, tenzij de weerstand tegen de nucleaire ramp voldoende effectief georganiseerd zou worden.

 

Nu de gang der gebeurtenissen de dreiging van een opzettelijke nucleaire ramp onwaarschijnlijk heeft gemaakt, en er een enorm verminderde dreiging is van een onopzettelijke nucleaire ramp of het gebruik van atoomwapens door wanhopige, avonturistische 'bevrijdingsbewegingen', kunnen we redelijkerwijze ons één-puntsprogramma in zijn oorspronkelijke vorm herstellen: ‘om HC te gebruiken om onze eigen geblokkeerde intelligentie te herstellen en om andere mensen te helpen hetzelfde te doen’.

 

Hoewel voorstel 3 van de HC-richtlijnen alleen overeenstemming vereist met het één-puntsprogramma voor het lidmaatschap van de gemeenschap, roept voorstel 4 de leden van de gemeenschap op om rationele standpunten in te nemen over alle kwesties waarmee de mensheid wordt geconfronteerd, waaronder de meest controversiële. Zulke rationele gezichtspunten zijn we voortdurend bezig te bereiken tijdens klassen, conferenties, workshops, in lokale en internationale nieuwsbrieven en in e-mailcommunicatie. Ze worden ook bereikt door audio- en videobanden af te spelen, door een uitgebreide correspondentie en het opstellen, publiceren en verspreiden van conceptbeleid (en de vervanging van een dergelijk conceptbeleid door een verbeterd conceptbeleid door middel van processen waarbij alle hierboven genoemde activiteiten zijn betrokken). Ze worden bereikt door de publicatie van tijdschriften over alle kwesties waarmee speciale groepen mensen worden geconfronteerd, en de publicatie van boeken die een algemeen leiderschap over de belangrijkste kwesties bevorderen.

 

 

HET EENPUNTSPROGRAMMA VAN DE HC-GEMEENSCHAP, UIT ‘DE RICHTLIJNEN’

 

A.3. Het één-puntsprogramma ven de HC-gemeenschap

Er is slechts één programma van de HC-gemeenschap dat voor alle leden van de gemeenschap bindend is. Dit is om HC te gebruiken om te streven naar herstel van iemands geblokkeerde intelligentie en aangeboren menselijkheid en anderen te helpen hetzelfde te doen.

Alle andere activiteiten van de Gemeenschap ondersteunen dit programma. Er wordt niet méér instemming vereist van leden van de gemeenschap dan overeenstemming met dit programma en de onderschrijving van de richtlijnen. De richtlijnen beschrijven hoe het één-puntsprogramma moet worden geïmplementeerd. (Zie richtlijn L., Gebruik van de richtlijnen.)

 

Reden

We verbinden ons er aan om de hele mensheid te bereiken met de theorie en de praktijk van HC. Alleen instemming vereisen met dit éen-puntsprogramma maakt het mogelijk om het grootste aantal mensen te bereiken, met de grootste diversiteit, en toch onze eenheid te behouden. Instemming over dit ene punt is een minimumvereiste voor onze samenwerking.

De richtlijnen beschrijven de praktijk die in de loop van de tijd is ontwikkeld om de HC-gemeenschap op te bouwen op basis van het één-puntsprogramma. Veel HC-ers kiezen ervoor om andere programma's toe te voegen aan dit basisprogramma van individuele wederopbloei, zoals bevrijding van vormen van onderdrukking en programma's van verantwoordelijkheid nemen, leiding nemen en de macht terugwinnen. Dit is naar eigen keuze. Instemming over het één-puntsprogramma voor wederopbloei en het implementeren van de richtlijnen ondersteunen, is de enige algemene vereiste voor het lidmaatschap van de gemeenschap. 

Diane Shisk

  

- - - -


Last modified: 2024-02-03 15:38:38+00