29 Conwell Street, Somerville, Massachusetts 02143, USA
telefoon: 1-617-776-7411
e-mail: maryaaxner@gmail.com
Mei 2012
Beste leider van ouders,
Gefeliciteerd!
Gefeliciteerd dat je een ouder bent. De diepe verbondenheid die we met onze kinderen hebben maakt ons bewuster van de grootsheid van het leven en we voelen door hen de liefde in het universum. Wij hebben de geweldige taak van het begeleiden van en zorgen voor onze jonge mensen, in hun ontwikkeling van baby’s naar kinderen, dan naar tieners en uiteindelijk naar jongvolwassene.
Onze kinderen herinneren ons ieder moment aan de echte werkelijkheid. Zij houden van ons met heel hun hart. Ze zijn enthousiast, klaar om te spelen, creatief en nieuwsgierig. Hun toegang tot het ontladingsproces laat ons iedere dag de basis van HC zien. Het is een voorrecht om ouder te zijn, hierdoor krijgen wij deze gelegenheid om de wereld vanuit dit perspectief te zien.
Wij hebben de kans om met heel ons hart van onze kinderen te houden. Het is goed dat je zoveel van je kind houdt. Het helpt om veel sessies te doen over hoeveel we van onze kinderen houden. Je werkt dan tegelijkertijd aan oude patronen en dat is helemaal goed.
Onderdrukking van Ouders
Als ouders zijn we degenen die van de volgende generatie houden, ze beschermen, lesgeven, liefhebben en begeleiden. Er is geen belangrijker werk.
Opvoeden is onbetaald werk. We doen het allerbelangrijkste werk in de wereld, maar we worden er niet voor betaald. We moeten veel tijd besteden aan geld verdienen en overlevingsproblemen, waardoor onze tijd, energie en aandacht minder wordt besteed aan onze kinderen. Het ouderschap moeten we inpassen tussen ons werk en slapen. Patty Wipfler heeft vaak gezegd dat opvoeden vergelijkbaar is met het hebben van een hobby of een huisdier. Dit tekort aan waardering en steun voor ouders is een van de belangrijkste manieren waarop ouders worden onderdrukt.
Als ouders zijn we onderdeel van een grotere gemeenschap van betaalde en onbetaalde werknemers, die worden uitgebuit om het systeem draaiende te houden. Onze bevrijding is verbonden met de bevrijding van alle andere arbeiders.
Opvoeden en de val van het kapitalisme
Ons economische systeem is niet neutraal ten opzichte van gezinnen. Het is een systeem dat de energie van gezinnen uitput. Voorstanders van het kapitalisme gebruiken argumenten en veronderstellingen waarvan wij in HC weten dat het tegenovergestelde waar is, zoals: mensen moeten ten koste van alles functioneren, kinderen moeten ‘onafhankelijk’ worden van hun ouders, sommige kinderen hebben ‘chemische onevenwichtigheden’, kinderen moet je ‘leren’ braaf te zijn, mensen hebben veel materiele zaken nodig om gelukkig te zijn, als mensen hard werken zullen ze genoeg geld verdienen, als een kind een probleem heeft is het de schuld van de ouder, enz. enz. Deze veronderstellingen, die ingebouwd zijn in ons economische systeem, komen voort uit verwarring. Ze zijn het tegenovergestelde van de werkelijkheid die wij kennen.
Het helpt om te begrijpen in wat voor tijd we leven, zodat we onszelf niet de schuld geven over hoe zwaar ons werk is en hoe moedeloos we ons voelen, wanneer we proberen een omgeving te creëren voor onze kinderen en onze gezinnen, die gebaseerd is op contact, en uitgaat van werkelijke menselijke behoeften.
Nu het kapitalisme zijn einde nadert wordt het lastiger voor mensen en gezinnen. Gezinnen moeten harder werken om aan basale behoeften te kunnen voldoen. Sommige ouders hebben geen werk en sommige zijn hun huis kwijtgeraakt. Scholen hebben strengere regels, zijn minder flexibel en hebben minder voorzieningen. Racisme, seksisme en andere vormen van onderdrukking zijn nog grimmiger geworden. Mensen zijn banger en minder zelfverzekerd. Zelfs degenen onder ons die wel werk en een huis hebben, worden geraakt doordat ze vrienden, familieleden en buren hebben die met deze problemen te kampen hebben. Niemand is immuun voor de lastige uitdagingen van deze tijd.
In HC begrijpen we dat er niets belangrijker is dan mensen te koesteren, voor elkaar te zorgen en elkaar te respecteren, in basisbehoeften voor iedereen te voorzien, voorrang te geven aan contact, intelligentie en samenwerking. We begrijpen dat het een prioriteit is om gemeenschappen te bouwen die tegenstand bieden aan racisme, klassisme en alle andere vormen van onderdrukking, die weerslag hebben op onze gezinnen. We begrijpen dat we moeten vechten voor sessies voor onszelf, en dat we steungroepen moeten opzetten zodat we de aandacht kunnen krijgen die we zouden willen hebben.
De samenleving van nu zal ons steeds voorhouden dat ons werk niet belangrijk is, of dat we het verkeerd doen. (Deze boodschappen zitten vaak in de structuur van de samenleving ingebouwd, en zijn daarom lastig te zien.) Niets is minder waar. De samenleving zelf zal ons niet toejuichen wanneer we vechten voor wat wij weten dat waar is, dus moeten we uitzoeken hoe we voor deze dingen kunnen vechten, door gebruik te maken van het gereedschap van HC, en door steun voor onszelf te regelen om hiervoor te vechten.
Het is belangrijk om te onthouden dat ons HC-werk in onze gezinnen en in grotere familieverbanden, in onze buurt en daarbuiten, de infrastructuur neerzet voor een nieuwe cultuur en een nieuw systeem. Nu ons economische systeem faalt, zijn mensen meer op zoek naar hulp en staan ze meer open voor de nieuwe ideeën die HC te bieden heeft. Als ouders zijn we bevoorrecht om in deze huidige positie te zijn.
Ontladen, en steungoepen
Onze relaties zijn heel belangrijk. Hoe meer we het isolement kunnen tegenspreken door te proberen hulp te krijgen, hoe beter.
Soms is het lastig om ontladen en contact voorrang te geven in ons dagelijks leven, maar het is essentieel dit te doen om het leven te kunnen leiden zoals we dat willen voor onszelf, voor onze kinderen en onze partners. We kunnen dit niet alleen doen. Bellen naar een van je counselers voor een telefonische sessie of een steungroep leiden, is de snelste weg naar het krijgen van de hulp die we nodig hebben om na te denken over onze kinderen, partners en bondgenoten.
Alle ouders ervaren lastige periodes met hun kinderen. We moeten meer tijd nemen om de hulp te krijgen die we nodig hebben om dingen te veranderen en een nieuw perspectief te krijgen. Dat is echt revolutionair!
In onze steungroepen kunnen we laten zien wat er gebeurt in onze gezinnen, zowel de geweldige gebeurtenissen als de akelige worstelingen. Het is fantastisch om de steungroep te starten met een waardering voor onze heroïsche taak als ouders en voor het geweldige werk wat we doen. Het is ook een fantastische kans om te kunnen vertellen over wat er thuis gebeurt. Doe het en vertel erover in detail. Je kunt alle moeilijke momenten van je dag beschrijven. Hoe gaat het echt bij jullie thuis als je opstaat? Wie schreeuwt tegen wie? Wat voor problemen laten je kinderen zien, die jij liever verbergt? Maak je je zorgen dat ze te egoïstisch zijn, of pesters? Hebben jij en je partner een bijzonder lastige tijd samen? Hoe ziet het nachtleven van je familie eruit? Wie heeft verslavingen in je familie? Dit zijn waardevolle verhalen, waarvan het helpt als ze openlijk gedeeld worden.
Als we weten dat anderen een realistisch beeld hebben van ons leven, dan hebben we meer veiligheid om te gaan voor onze vroege pijn, die er de oorzaak van is dat het nu zo lastig voor ons is. Doe het, maak gebruik van je taak als ouder om deze oude pijn helemaal te herwaarderen. Waarom niet? De diepte van jouw liefde voor je kind gaat, zonder dat je het wilt, al die akelige gevoelens naar boven brengen waarvan je had gehoopt ze nooit meer tegen te komen. Wat een geweldige kans. Grijp die kans, wees niet terughoudend en zet je twijfels opzij. Doe veel sessies en mini’s.
Ouders en wereldwijde verandering
Wij kunnen er blij mee zijn dat alles wat wij doen als ouders wereldwijde impact heeft. Iedere keer als jij je kind laat ontladen maak je echt het verschil. Mensen om je heen zullen het merken. Als je instructies geeft aan je oppas, luistert naar de ouders van een vriendje van je kind, jouw perspectief geeft aan de dokter van je kind, of met je kind praat in de bus of de supermarkt, ben je anderen HC aan het leren.
Hoe meer je voor jezelf en je familie kunt opkomen en vertrouwen hebt in wat je gelooft, hoe meer mensen je willen volgen. Dit gebeurt wanneer je voor je kind opkomt bij het hoofd van de school, of in de speeltuin, of op het voetbalveld. Als het voor jou goed is, kun je ook grotere uitdagingen aangaan, je kunt een groep ouders, waar je de afgelopen jaren naar geluisterd hebt, gaan leiden, je kunt in je schoolsysteem opstaan tegen racisme of vechten voor eerlijke regels voor iedere familie in jouw geloofsgemeenschap, schoolraad of gemeentebestuur.
Veel mensen zullen geïnteresseerd zijn in jouw denken, zullen je vragen stellen en je volgen. Anderen zullen in eerste instantie niet blij met je zijn. Zij zullen het oneens zijn met je, je bekritiseren of je aanvallen. Dat is niet erg. Zij zullen opmerken wat je aan het doen bent en erover nadenken.
Ik raad je aan om te counselen over mensen die je bekritiseren over je ouderschap. Ik heb er het volste vertrouwen in dat je geweldig werk doet. Herinner elkaar er elke dag aan dat je een goede ouder bent en dat je genoeg doet, wat je ook doet. Het heeft geen zin jezelf op de kop te geven over dat je meer zou moeten doen.
Racisme de wereld uit is het belangrijkste doel in HC-gemeenschap en het is belangrijk voor ouderbevrijding. Of jij en je kinderen doelwit zijn van racisme of in de onderdrukkende rol zitten, alle ouders begrijpen hoe racisme zijn weerslag heeft op onze geliefde kinderen en op onszelf. Als ouders kunnen we deze hartverscheurende situatie opmerken, erover ontladen en elkaar ondersteunen om tegen racisme op te staan in onze steungroepen en in ons leven.
Onszelf en elkaar waarderen
Het is prima om je iedere dag bewust te zijn van hoe geweldig je bent. De werkelijkheid is dat je echt zo goed bent. Jij bent belangrijk. Je kinderen houden intens van je, hun liefde is oersterk en voor altijd. Ook in de tienerjaren, als er tijden kunnen zijn dat ze hun liefde niet laten zien zoals ze dat voorheen deden, dan houden ze diep van je en vertrouwen ze erop dat jij dat weet.
We veranderen de wereld voor de generaties die na ons komen. Er is een weg van verandering die begint met onze liefde, met heel ons hart, voor onze kinderen, en dat verspreidt zich, voor altijd. Help elkaar hieraan herinneren wanneer we aan onszelf twijfelen.
Persoonlijke noot
Hoewel ik me nooit had voor kunnen stellen dat ik ILRP voor ouders zou worden, zie ik mezelf, nu ik ermee bezig ben, als iemand die dit wel zou kunnen en willen doen. Ik houd van nadenken over en leiden van ouders. Bedankt voor deze kans.
Ik begon 38 jaar geleden in HC. Ik toerde met een vriend door North Carolina (VS) op een soort van vakantie. Ik had een tijdje vrij genomen nadat ik mijn familie in Florida (VS) door een lastige tijd had geholpen. Mijn zus had ons het adres gegeven van een vrouw waar we misschien wel een nachtje konden blijven. We waren bij die vrouw en ze vertelde ons van alles over HC. Uiteindelijk bleef ik daar vier dagen, en ze nam me mee naar een workshop waar ze meehielp. Iedereen op de workshop was vriendelijk en ze leken het oké te vinden als er gehuild werd. (Ik had een hoop om over te huilen.) Sindsdien ben ik blijven counselen en leiden in HC. Ik denk echt dat de beste manier om de wereld te veranderen is, om zoveel mogelijk mensen, zo snel mogelijk, het gereedschap van HC te geven.
Ik begon zes of zeven jaar later met speelwerk. Ik vond het gelijk leuk, hoewel het nog wel een tijdje duurde om door mijn eigen materiaal heen te komen voordat ik echt aandacht kon hebben voor jonge mensen. Het duurde eigenlijk wel tientallen jaren van behoorlijk ontladen voordat ik in staat was het grootste deel van de tijd mijn aandacht naar buiten te houden.
Hoewel ik niet dichtbij mijn zus, broer en moeder woon, zijn we wel erg close. Ik spreek mijn moeder minstens iedere dag een keer, en met mijn broer en zus een paar keer per week. Mijn partner Mark en ik zijn meer dan 20 jaar samen. We hadden beiden heel wat lastige uitdagingen toen we elkaar leerden kennen, maar inmiddels zijn we goede partners en we houden veel van elkaar. We zijn beiden activisten en we steunen elkaar bij ons werk. We zijn ook beiden druk, maar we proberen iedere avond tussen 21.00 en 23.00 uur, voordat we naar bed gaan, samen te zijn.
Ik vind het natuurlijk grandioos om een ouder te zijn en ik vind mijn dochter geweldig. Ze studeert, en ik ben blij dat ik haar vaak zie en dat we bijna iedere dag met elkaar praten. Ze is een prachtig mens.
Ik ben opgegroeid als arbeidersklasse en Joods. De afgelopen vier jaar heb ik in joodse en arbeidersgemeenschappen gewerkt. Ik hou van het werk en vind het ongelofelijk uitdagend.
Ik kijk er naar uit om jullie zoveel mogelijk als ik kan te ontmoeten. Ik wil jullie leren kennen en ik nodig jullie uit om mij te leren kennen.
Schrijf alsjeblieft op deze lijst. Ik weet dat veel van jullie werk doen waar we allemaal van kunnen leren. Ik weet dat jullie het druk hebben, maar vergeet niet dat jullie belangrijk zijn. Laat je gevoelens dat je niet belangrijk zou zijn niet de reden zijn dat wij de geen toegang tot jouw wereld kunnen krijgen. (ik heb het tegen jou.) Zelfs een paar regels kunnen voor een andere ouder waardevol zijn.
Onthoud dat de ouderbevrijding een beweging is en dat het goed zou zijn dat ieder van ons zo krachtig is als mogelijk. Wij gaan alles veranderen.
Liefs,
Marya
- - - -