Jong en Krachtig op de Klimaat Conferentie in Parijs
Hey, Geweldige jonge mensen! Ik ben een jongere uit Fryslân, Nederland en mijn eerste taal is Nederlands. Ik maakte deel uit van het Behoud van al het leven project in Parijs en dit wil ik er over delen. Ik schreef het in het Nederlands en ik heb een Engelse vertaling toe gevoegd.
Tijdens de Verenigde Naties conferentie over klimaat verandering in Parijs (Frankrijk) in december 2015, heeft een HC delegatie genaamd Behoud van al het leven gedeeld wat we in HC hebben gedeeld met de activisten die bij de conferentie waren. In de delegatie waren jongeren en jong volwassenen uit Canada, Engeland, Israel, Kenia, Nederland en de Verenigde Staten.
We hielden één keer per dag een bijeenkomst voor jongeren. Deze werden volledig geleid en georganiseerd door de jongeren en jong volwassenen in de delegatie. We nodigden de jongeren en jong volwassenen uit die we hadden ontmoette op de conferentie en een aantal daarvan kwamen ook, maar de meeste deelnemers liepen gewoon langs en werden aangetrokken tot een groep jongeren. Veel van hen liepen maar wat rond op de conferentie en voelden zich behoorlijk verloren. Het was een enorme opluchting voor ze om even niet “volwassen” te doen.
Tijdens deze bijeenkomsten vertelde Mari en/of Liam1 over jongeren onderdrukking en naar elkaar luisteren en ontladen. We speelden ook een spelletje en iedereen vertelde hoe het was om op de conferentie te zijn als jongere. Ik zag iedereen vrolijker, hoopvoller en veel minder geïsoleerd vertrekken. De mensen die kwamen doen geweldig werk voor het milieu, ondanks alles wat het moeilijk maakt voor hun, zoals racisme, seksisme en natuurlijk jongeren onderdrukking. Het betekende heel veel voor ze om te zien dat ze als jongeren niet alleen stonden.
We hebben veel workshops gegeven, waaronder drie workshops die speciaal gericht waren op jongeren in de klimaat beweging. Tijdens de workshops , jongeren bijeenkomsten en ook op andere momenten viel het mij op dat mensen HC theorie die hun werd aangeboden vaak vrijwel gelijk snapten Toen ze werden verteld over naar elkaar luisteren, oude pijn en onderdrukking snapte ze dit vaak meteen. Mensen waren vaak heel blij als ze hier over hoorden. Toen ik dit zag was ik in staat om tijdens de conferentie met veel mensen over Hc te praten en zelfs met een paar mensen thuis.
We hebben tijdens de week een aantal forums met verschillende thema’s georganiseerd. Tijdens het forum van hoop vertelde mensen over hun successen en andere hoopvolle dingen. Degene die zich van te voren hadden opgegeven vertelden drie minuten hun verhaal. De sprekers waren vooral mensen van buiten HC, maar ook een paar Behoud van al het leven leden hebben gesproken. Mensen waren erg blij om hun verhaal te kunnen doen en ook waren mensen erg blij om de verhalen te horen. Veel van de verhalen waren prachtig en met geweldig denken erachter. Ik heb zelf op een van de forums gesproken, over hoe ik zag dat in mijn vrijwilligers werk mensen zich meer verbonden voelen met elkaar als ze zich verbonden voelen met de natuur en omgekeerd.
Tijdens de conferentie gingen opeens alle jongeren “dood”. We vielen allemaal opeens op de grond en bleven daar voor dertig seconden liggen. Dit was niet iets dat was georganiseerd door HC’ers. Het idee er achter weet ik niet eens meer precies, iets in de trend van de wereld sterft en wij ook. De dag dat het gebeurde fluisterde alle jongeren die elkaar tegen kwamen het toe: om drie uur voor dertig seconden “dood” vallen, vertel het niet aan volwassenen! En het gebeurde, om drie uur precies vielen alle jongeren voor dertig seconden “dood” neer op de grond, op de plek waar ze toen toevallig stonden. Het was leuk om te doen en het liet de ongelofelijke kracht zien van jongeren en hoe geweldig we kunnen samenwerken en onszelf organiseren.
De week was vermoeiend, het was keihard werken, maar het was ook een geweldige kans om relaties op te bouwen met mensen buiten Hc en ook binnen Hc, zowel met volwassen bondgenoten als met andere jongeren. Als ik terug kijk op de week ben ik heel blij met het succes dat we hebben behaald en met de geweldige tijd die we hebben gehad (wat erg belangrijk is omdat we het milieu niet kunnen redden zonder plezier te hebben).
Veel liefs uit Fryslân,
English translation of the previous article:
Young and Powerful at the Paris Climate Conference
Hey, amazing young people! I’m a young person from Fryslân, the Netherlands, and my first language is Dutch. I was part of the Sustaining All Life Project in Paris, and I want to share this about it. I wrote it in Dutch and then added an English translation.
During the United Nations conference on climate change, in Paris (France) in December 2015, an RC delegation named Sustaining All Life shared some of what we’ve learned in RC with the activists who were gathering outside the conference. In the delegation were young people and young adults from Canada, England, Israel, Kenya, the Netherlands, and the United States.
We held young people’s caucuses once a day. These were entirely led and organised by the young people and young adults in the delegation. We invited young people and young adults whom we had met at the conference, and some of them showed up,2 but most of the participants had just been walking by and been attracted by seeing a group of young people. A lot of them had just been walking around and feeling pretty3 lost. It was a big relief for them to not have to be “adult” for a while.
During our meetings, Mari or Liam4 talked about young people’s oppression and listening to each other and discharge. We also played a game, and everybody got to tell how it was being at the conference as a young person. I saw everybody leave happier, more hopeful, and much less isolated. The people that came are doing great work for the environment, in spite of everything that makes it hard for them, such as racism, sexism, and of course young people’s oppression. It meant so much to them to see that they did not stand alone as young people.
Our delegation gave a lot of workshops, three of them especially directed to young people in the climate movement. I noticed at the workshops, and also at the young people’s caucuses and at other moments, that people often understood RC theory immediately when they were told about listening to each other, and old hurts, and oppression. They were mostly very glad to hear about all of this. Seeing that enabled me to talk to many people about RC during the conference and even to some at home.
We organised several forums during the week, with different topics. At the forum on hope, people told about their successes and other hopeful things. Those who had signed up beforehand got to tell their story for three minutes. The speakers were mostly non-RCers, but some of the Sustaining All Life members also spoke. People were happy to be able to tell their stories, and people were also happy to hear them. A lot of the stories were beautiful, with wonderful thinking behind them. I myself spoke at one of the forums about how in my volunteer work I’d seen that people felt more connected to each other when they felt more connected to nature, and felt more connected with nature when they felt more connected to each other.
At one point during the conference, all the young people “died” at once. We suddenly all fell on the ground and lay there for thirty seconds. It was not something organised by RCers. I don’t even remember the entire idea behind it, but it was something like the world is dying and so are we. The day it happened, all the young people who met whispered to each other, “At 3:00 p.m. ‘drop dead’ for thirty seconds, and don’t tell any adults!” And it happened. At exactly 3:00 p.m. all of the young people “dropped dead” at the exact spot where they were standing. It was fun to do, and it showed the incredible strength of young people and our amazing abilities to work together and organise ourselves.
The week was exhausting, it was really hard work, but it was also a great chance to build relationships with people both outside and inside of RC and with adult allies as well as other young people. Looking back, I am happy with the success we accomplished and also with the great time we had (which is very important, as we can’t save the environment without fun).
Much love from Fryslân,
Wergea, Fryslân, the Netherlands
Reprinted from the RC e-mail discussion list for leaders of young people
(Present Time 183, April 2016)
1 Mari Piggott, de internationale bevrijdings referentiepersoon voor jongeren, woonachtig te Vancouver, British Columbia, Canada, en Liam Gaeary-Baulch, een HC leider in London, Engeland
2 “Showed up” means came.
3 “Pretty” means quite.
4 Mari Piggott, the International Liberation Reference Person for Young People, who lives in Vancouver, British Columbia, Canada; and Liam Geary-Baulch, an RC leader in London, England